Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

Niesymetryczne     w t. 1 w A, odczyt dosłowny

Niesymetryczne     w t. 1-2 w A, interpretacja kontekstowa

Symetryczne   w t. 1 w KF (odczyt dosłowny→Wn)

miniat Wn 2 takty.                          EZnieU w t. 1

Symetryczne   w t. 1-2 w KF (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

miniat Wf 2 takty.                          EZnieU w obu taktach

..

Widełki   nie są w A równej długości, co odtwarzamy w tekście głównym. Zarówno Fontana w KF (→Wn), jak i sztycharz Wf (→Wa) uznali to za niedokładność i podali symetryczne, półtaktowe znaki. Ponadto problematyczna jest kwestia uwzględnienia tych znaków w t. 2, zapisanym skrótowo za pomocą znaków / oznaczających powtórzenie t. 1. Zdaniem redakcji, trafnym rozwiązaniem jest powtórzenie tych znaków, jak to zrobiono w Wf (→Wa), gdyż stanowią one integralną część kształtu brzmieniowego tej figuracji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 8

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

  w A (→KFWn)

! miniat: wycinek (tu KF), ten takt obie pięciolinie.        TGTU

  w Wf (→Wa)

jak w poprzednim takcie

..

W A kierunek 2. widełek dynamicznych jest niejasny – znak można opisać jako  z dodatkowym, krótszym ramieniem, które tworzy kąt właściwy znakom . Zdaniem redakcji, długość tego dodatkowego ramienia wskazuje na jego przypadkowy charakter, a znak należy interpretować jako diminuendo. Tak też odczytał to Fontana w KF (→Wn). Widełki  w Wf być może są nie tyle konsekwencją opisanej niejasności, ile efektem pomyłki lub adiustacji, na co wskazuje występujące w tym wydaniu podobieństwo zakresu znaków w tym i sąsiednich taktach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności A